خشونت مجازی
* تخلیه هیجانی
ابراز خشم در شبکه های اجتماعی اغلب به عنوان روشی برای تخلیه احساسات درنظر گرفته می شود. افراد فکر می کنند که با ابزار خشم خود در شبکه های مجازی حتی برای لحظه ای آرام می شوند. شبکه ها اجتماعی این امکان را به ما می دهد که پیش از آنکه فرصتی برای آرام شدن به خودمان دهیم، ناراحتی خود را در اولین فرصت به اشتراک بگذاریم و آن را منتشر کنیم، اما معمولا این مسئله موجب تشدید خشم و گسترش آن می شود.
* نداشتن هویت مشخص
فناوری های جدید ارتباطی موجب می شود تا هویت های جدیدی شکل بگیرد. هویت افراد در اجتماعات مجازی «هویتی دیجیتال» است و سرزمین و نژاد، زبان بومی و محلی، کشور و فرهنگ ملی، هویت افراد را در اجتماعات مجازی خود را با دیگران گسترش دهند.
* روابط آزاد در دنیای مجازی
محیط های اینترنتی به ویژه شبکه های اجتماعی به گسترش روابط می انجامد؛ روابطی با هویت جدید. شبکه های مجازی به افراد هویتی نامعلوم می بخشد و چون نظارتی مانند نظارت دنیای واقعی بر آن حاکم نیست، باعث می شود که افراد آزادی بیشتری در روابط خود یافته و بتوانند هر نوع نظر و خواسته ای را هر چند خصمانه ابراز کنند.
بروز خشم در دنیای مجازی چه پیامدهایی دارد؟
به طور کلی آسیب های روانی شبکه های اجتماعی را می توان در پنج دسته تقسیم بندی کرد.
* ابراز نادرست احساسات
اغلب ارتباطات در ان فضا نوشتاری است و کیفیت ارتباط در فضای واقعی را ندارد، همین امر موجب کاهش احساسات در فرد می شود. این موضوع از آن جا اهمیت دارد که یک نوشته ممکن است حق مطلب را ادا کند، اما به هیچ وجه نمی تواند احساس افراد در جریان کنش متقابل را منتقل کند.
